آنان که رنگ عوض کردند افتادند.

آنان که رنگ عوض کردند،افتادند،

ريا ونفاق يا همان دوگانگي درون وبرون

دوگانگي باور ورفتار!

ريا ونفاق،بيماري وآفتي است که اين روزها،بدجوري گريبان گير جامعه ماشده است،

به عنوان مثال براي اينکه جذب واستخدام يه جايي شود،

ظاهرش را همرنگ آن مي کنددرحالي که اصلا باوري به آن ندارد

براي اينکه در پست ومقامش بماند،چفيه مي اندازد ودرصف اول راهپيمايي،قرار مي گيرد

ويادرصف اول نمازجمعه،درحالي که از درون هيچ باورواعتقادي،ندارد

يا با چادر سرکار،حاضر مي شود،درحالي که اينگار تو زندان هست.

واين بخشي مربوط به سيستم وحکومت وبخشي مربوط به جامعه ومردم هست.

وبه اين خاطر خروجي کارهاي ما،چندان مطلوب نيست،

اي کاش همه،خودشان بودند

وبراي خود،زندگي مي کردند.

وکاش به جاي ظاهر،تخصص وتعهد،ملاک عمل بود

واي کاش

وبه قول سهراب:

کاش اين مردم؛دانه هاي دلشان پيدا بود